Nieuwjaarstradities

Dat wij 31 december massaal met z'n allen in de keuken staan om oliebollen en wafels te bakken weet iedereen wel. Ook het glas champagne op de bewuste dag om 00.00 uur is welbekend. Maar hoe vieren ze in andere landen eigenlijk de overgang van het ene naar het andere jaar?

Spanje: In Spanje verschijnen even voor 00.00 overal de druiven op tafel. Het is daar namelijk traditie om in de 12 seconden  voordat het nieuwe jaar begint, elke seconde een druif te eten. Wanneer het je is gelukt in de laatste 12 seconden van het jaar, 12 druiven te eten, mag je een wens doen.

Polen: Half december begint in Polen al de voorbereiding voor oudjaarsavond. Er worden dan namelijk Nieuwjaarskoeken gebakken. Deze koeken bestaan uit suiker, kruidnagels, kaneel, rozijnen en amandelsnippers. Op oudjaarsavond worden de koeken in het bijzijn van de gehele familie opgegeten.

Engeland: In Engeland is het varken aan het spit een traditioneel gerecht om het nieuwe jaar te vieren. Ook chips met azijnsmaak (Jak! Wie verzint dat??) en een vleestaart worden veel gegeten.

Frankrijk: In Frankrijk is het gebruikelijk om uit te gaan eten in een restaurant op oudjaarsavond. Het programma is avondvullend. Er worden 10 gangen gegeten en tussen elke gang wordt gedanst. Wat op elk menu terugkomt zijn oesters en fruits de mer. Je zult maar kok zijn in Frankrijk...

Hongarije: Hongaren drinken geen champagne met Nieuwjaar, zij hebben een eigen drankje. Met gedroogd fruit, dadels, walnoten, suiker, rum, witte wijn, thee en sinaasappelsap wordt daar een heerlijke kruidendrank gebrouwen. Over de smaak kan ik niks vertellen, maar het doet me denken aan glühwein, wanneer je de witte wijn vervangt door rode.

Wat je vanavond ook gaat eten, aan welke traditie je ook vasthoudt, laat het je smaken en beleef een heerlijke avond! Fijne jaarwisseling allemaal!

60 second movie

Wat vertelt je eten over jou?

ABC - Mijn kijk op eten aan de hand van het alfabet

A is van  Afwassen.
Wat helaas na het koken ook moet gebeuren.

B is van Bier.
Hoewel een wijntje zoveel chiquer staat tijdens het eten, geef ik toch de voorkeur aan een biertje.

C is van Crème brulee, of toch maar Chocola?
’T Is allebei zo lekker…

D is van Döner.
Niet zo culinair, wel nog steeds lekker na het uitgaan.

E is van Eten natuurlijk!
Wat anders?

F is van Fruit.
Zo op de hand of als ingrediënt verwerkt. Lekker en gezond.

G is van Groente.
Toepasbaar in elk recept,eindeloos variëren en erg gezond.

H is van Hollands.
Op z’n tijd groente-aardappelen-vlees of een stamppot is niet verkeerd.

I is van Italiaans.
Mijn favoriete keuken. Maar dan wel zonder de olijven, want daar hou ik dan weer helemaal niet van. 

J is van Julienne.
Een kookterm die jullie waarschijnlijk niks zegt, maar ik wel veel toepas. Julienne is het in fijne reepjes snijden van ingrediënten, ziet vaak net wat mooier uit op het bord en is niet zo standaard. 

K is van Kaas.
Gesmolten op een ovenschotel of pasta, zo op een broodje, kaas doet het altijd goed!

L is van Lekker.
Hoe en wat je kookt of eet, het moet wel lekker zijn!

M is van Marsepein.
Want ja, ik ben gewoon een zoetekauw.

N is van Noordzee.
Omdat ik het liefst vis van eigen bodem eet, om de smaak én het milieu.

O is van Ovenschotel.
Snel, makkelijk en heel veel variaties mogelijk.

P is van Pasta.
En dan niet die voor op de boterham maar de Italiaanse variant. In alle soorten, maten en smaken, mij maak je er blij mee!

Q is van Quiche.
Leuk om te maken en mee te blijven variëren.

R is van Rood/Roze.
Als eten de kleur rood of roze heeft dan betekend dit automatisch dat het zoet is en dus vind ik het standaard lekker. Rode kool, roze drinkyoghurt, danoontjes, snoepjes, vruchtensap, rode bietjes, aardbeien, paprika, bessen, noem maar op.

S is van Scampi.
Gewoonweg heerlijk, net als alle vissoorten eigenlijk.

T is van Tapas.
Allemaal kleine hapjes, zo gezellig en smaakvol.

U is van Ui.
Niet heel bijzonder, maar toch de smaakmaker/versterker in vele gerechten.

V is van Variatie.
Ik probeer altijd een nieuw recept uit, wat anders te koken, ik hou van de variatie die de keuken en ingrediënten kunnen bieden.

W is van Wild.
Vooral in de koude wintermaanden een erg geschikt gerecht. Extrinsiek en smaakvol. Voor de liefhebbers.  

X is van miX.
Ingrediënten moeten een perfecte mix zijn, wil je een topmaal op tafel zetten. Maar ook binnen een  recept, moet alles goed gemixt zijn, wil je de gewenste structuur of smaak krijgen.

Y is van IJs.
Als verkoeling in de zomer, als tussendoortje of als dessert, ijs is altijd goed.

Z is van Zomer.
Asperges, aardbeien, frambozen, doperwtjes, het maakt niet uit, alle producten uit dit seizoen zijn heerlijk om mee te koken en te variëren. 

Fooddesign

Ik heb me altijd al afgevraagd waarom een hamburger op een foto zoveel mooier is dan de burger die je daadwerkelijk op je bord krijgt. Jij ook?

Onderstaand filmpje geeft je het antwoord!

http://www.youtube.com/watch?v=xA14pAGW4UA

Eet om te leven, niet andersom!

Kerst, een schransfestijn?

Gisteren ben ik erachter gekomen dat wij leven voor eten en niet eten om te leven. We bevinden ons midden in een industrie waar alles om voedsel draait.

Ligt het aan de kersttijd? Die draait in oorsprong toch om vrede en geluk, niet om eten? Is kerst in 2011 alleen nog maar een schransfestijn zonder achterliggende gedachte? Hebben wij echt zoveel behoefte aan alles wat met eten te maken heeft? Creëren  media deze behoefte?  Ik vind eten en koken leuk, maar dit gaat zelfs mijn bol te boven.

De media-uitingen die ik gisteren tegenkwam:

METRO - In de metro was een hele pagina besteed aan eten. Een gezin, een kok, een recept, een goed doel, alles kwam erin voor. In de rest van de krant waren nog 3 kleine artikelen die iets met eten te maken hadden en verschillende foto’s waarop eten te zien was, te vinden. Verder in de krant vond ik nog 2 artikelen over hoe om te gaan met het eet- en drinkgedrag van je kinderen met de kerst, met natuurlijk een lekker recept erbij. Ook stond er in de betreffende metro van 20 december nog een artikel over hoe af te vallen. Met een tip over wat en waar te eten als je op vakantie bent, sloot metro dit nummer af.

WEBSITE METRO - Wanneer ik naar de site van metro surf om de betreffende artikelen te linken, zie ik tot mijn verbazing dat deze site een kopje ‘eten’ heeft. Overigens, voor mij, wel een interessant deel van de site.  

SPITS - In de spits werd ik doodgegooid met advertenties. Broodje bij de kiosk? Oliebol met kerst? Lees de spits en het water loopt je in de mond. Verder schreef de spits een artikel over een app waarmee je het perfecte kersmenu + tafeldekking + etiquette samenstelt. Ook lees ik een artikel over welke supermarkten speciale openingstijden hebben met kerst.

TV-GIDS - In beide kranten was natuurlijk de tv-gids van die avond te vinden.
RTL 4:    20.30 Herman zoekt kerststerren.
                22.00 Koken met kerst.
                23.00 Oorlog in de keuken.
RTL 5:    18.45 Top chef
                20.00 Over de kook
                23.50 Over de kook
NET 5:   18.30 Junior MasterChef

Al zou je de hele avond koken willen kijken, dan nog moet je keuzes maken.

RECLAME - Bij thuiskomst lag er in de brievenbus een pakketje reclame met bovenop de folder van de Sligro, daaronder die van de Hanos, met natuurlijk de lekkerste gerechten op de foto’s. Ook  ‘Boodschappen’, het magazine van supermarkt COOP, bomvol met recepten, foto’s en artikelen over eten zat bij hetzelfde pakketje in de bus. Daarnaast nog een folder van ‘Aldi Prestige’, het goedkope en toch exclusieve merk, speciaal voor de kerst.

Ik wilde de Limburger nog lezen, maar heb het niet meer gedaan. Bang voor wat nog meer tegen te komen… Ik had wel genoeg over eten gezien en gelezen. 

Het kan aan de kersttijd liggen, maar ik vind dit echt te overdreven!

Stoppen na één pinda... Ontzettende wilskracht!

Karboet met kroet

 'Karboet met kroet', klinkt als een Limburgs, bourgoundisch gerecht. Is het ook. Vooral in deze gure, koude maanden een hebgrage lekkernij in het zuiden.

De Nederlanders onder ons vragen zich nu af wat in godsnaam 'karboet met kroet' is.
Een Limburgse 'roet' is een Nederlandse ruit, een Limburgse 'sproet' een Nederlandse spruit. Een simpele redenatie voor 'karboet met kroet' zou dan ook 'karbuit met kruit' zijn. Ooit van gehoord? Nee dus. Deze woorden bestaan namelijk niet.

De correcte vertaling voor 'karboet met kroet' is balkenbrij met stroop. Balkenbrij, wie heeft dat woord verzonnen? Dat klinkt toch niet eetbaar?

De brij zelfst.naamw. (m)
Uitspraak: [brɛi]
Halfvloeibaar kooksel, modder, pap

'Karboet met kroet', 't bekt en ís lekker. Die Nederlanders kunnen nog wat van ons leren qua benaming van gerechten...

In de keuken...

Een kookboek als held..

Een echte held heb ik niet. Ik wil wel iemand als held prijzen, namelijk Jamie Olivier. Niet omdat hij mijn voorbeeld is, niet om zijn kook kunsten en ook niet om zijn uiterlijk. Wel omdat hij geniale boeken schrijft. Heel duidelijk en erg bruikbaar.

Neem alleen al de titels, zo klaar als een klontje boter:

Jamie in 30 minuten à over gerechten die in 30 minuten te bereiden zijn.

Jamie’s reizen à over gerechten uit een bepaald land. Zo heb je bijvoorbeeld Jamie’s reizen – Italië en  Jamie’s reizen – Spanje.

Jamie, de basis van het koken à over koken in haar essentie. Geen moeilijke gerechten maar simpele tips.

Jamie’s happy days à over gerechten die je blij maken.

Deze titels vertellen je precies wat je in het boek kunt verwachten. Duidelijker kan niet. Wanneer je zin hebt in pasta weet je dat je Jamie’s reizen – Italië uit de kast kunt pakken, wanneer je niet meer weet hoe je aardappelen moet koken, helpt Jamie, de basis van het koken je op weg.

Jamie verdiend de titel held, omdat zijn boektitels simpel en toch doordacht zijn, maar in ieder geval erg duidelijk! De kookboeken van Jamie zijn meer dan 'gewoon boeken', ze zijn het neusje van de zalm. Een aanwinst voor elke keuken, niet te missen in ieders boekenkast.

'Ruzie tussen twee koks in Italiaans restaurant mondt uit in steekpartij'

Lijkt me raar, denk je in een Italiaans restaurant te zitten, blijkt het toch een 'steekhouse' te zijn. 

De kok mag nog van geluk spreken dat er geen kogelbiefstuk op het menu stond...

Uit: Gebundel - Rob Scheepers

Wat zegt je eten over jou?

Ken je dat? Je staat in de supermarkt en kijkt in de andere winkelwagentjes. Je fantasie slaat op hol...
'Wat zou dat voor gezin zijn?'
'Wat zullen die vanavond gaan doen?'
'Zou er een feestje zijn?'
'Eet hij zo ongezond?'

Man bijt hond heeft op dit -voor iedereen herkenbare- fenomeen ingespeeld met het boodschappenspel.
Een deskundige vakjury moet aan de hand van een aantal producten op de lopende band bij de kassa, raden wat voor type persoon deze producten heeft gekocht.
Dit blijkt lastiger dan gedacht...

Klik hier om een aflevering van het boodschappenspel te bekijken. 

De kern van dit spel: Wat vertelt je eten over jou?
En laat dat nu net het onderwerp van mijn 60 second movie zijn, welke binnenkort te vinden is op deze blog. Inspirerend dus. 


PS: Mocht je dit onderdeel van 'Man bijt hond' nu zo leuk vinden, op de website zijn alle fragmenten terug te kijken! Klik op de link en rechtsonder in beeld zie je alle afleveringen.  

Dat had ik nou nooit moeten doen!

Op vakantie in Kroatië gingen we elke avond met 7 vriendinnen gezellig uit eten. Uit al het onherkenbaars op de kaart hadden we al een aantal dagen pizza en schnitzel gekozen. Dat wordt je zat, dus vandaag gingen we voor iets anders. Na lang wikken en wegen besloten 2 personen een gedeelde  visschotel te bestellen. We hadden er echt zin in, een lekker stukje vis, eens een keer wat anders…

De schotel werd uitgeserveerd en eerlijk is eerlijk, het zag er prima uit. Een grote vis in het midden, compleet met kop en vel. Langoustines ernaast, in de linkerhoek een stukje witvis met wat garnalen erop. Het oog wil natuurlijk ook wat, maar het moet wel eetbaar zijn. Niemand van ons had ooit een vis gefileerd, dit werd dus een drama vol graatjes. Van langoustines had, behalve mij, nooit iemand gehoord, laat staan dat iemand wist hoe je deze moest schoonmaken. Ik heb me eraan gegeven, naast een paar sneeën in mijn vingers bleef er één enkel hapje vlees over. Op naar de witvis, daar kan toch weinig bij mis gaan? Totaal niet gekruid, zo flauw als maar zijn kan. Als laatste hoop de garnalen, natuurlijk met het darmkanaal er nog in.

Het duurste van de kaart, niet lekker en bovendien absoluut niet genoeg gegeten. De volgende keer toch maar weer een schnitzel dan?

Voor een gemiddelde Nederlander van 20 jaar zonder koksopleiding, heb ik vrij veel kennis over eten. Maar in het buitenland….

Ben ik net zo’n groentje als ieder ander. 

Van McDonald's tot Michelin

Vroeger was McDonald’s alles. Op de terugweg van een dagje Efteling, op je verjaardag. McDonald’s was de kers op de taart als het om een leuke of feestelijke dag ging. 


Langzaam verander je, en je eetstijl verandert met je mee. McDonald's is niet meer je van het, maar gewoon leuk en lekker om nog eens heen te gaan. Een brasserie of eetcafé is nu meer je ding. Gezellig kletsen met een lekker stukje vlees en gebakken aardappeltjes erbij.

Maar er komt een moment, dat je ook dat varkenshaasje weer beu bent en echt culinair verwend wilt worden. De kers op de taart wordt nu, via een luxe dessert, geserveerd in een (bijna)-sterrenzaak. McDonald’s is op de achtergrond geraakt en voldoet alleen in een dronken bui nog om voor maximaal een uurtje je honger te stillen.

Tot je zelf kinderen krijgt, dan begint het verhaal weer van voor af aan. 

Gelukkig ben ik op dit moment nog bij de vorige stap, maar ik weet dat ook ik, ooit weer bij de Mac te vinden zal zijn. Want je kind dat geniet van een speeltje en slappe frietjes -waar je minimaal 5 euro voor hebt neer geteld-, welke ouder kan dat weerstaan? 

Froukje & eten

Froukje:

Heel veel kennis over voedsel, maar tegenover dit veelzijdige en uitgebreide onderwerp tegelijkertijd ook nog zo onwetend. Publiceren en leren over eten, dat is wat ik doe! 

Analyse van een etentje: wat is het werkelijke verhaal?

De afspraak:

Een eerste date? Wat te vieren? Een stiekem afspraakje? Zakelijk? De avond van 'de vraag'? Zomaar een etentje? Valt er iets te bespreken?

De locatie:

Een gezellig restaurant? Een lunchroom? Een eetcafé? Thuis? Op vakantie? Bewust uitgezocht? Zomaar gestrand? 

Een proost: 
Omdat het zo hoort? Op de toekomst? Omdat het gezellig is? Oprecht en gemeend? 

Het eten:
Vers? Diepvries? Bereid door een heuse chefkok? Gemaakt door het keukenhulpje? Kant en klaar? Zelf bereid? 

Het uiterlijk: 
Zakelijk? Opgetut voor een speciaal avondje samen? Klaargemaakt om te veroveren? Mooi maar niet 'te' om niet op te vallen? Een roep om aandacht? De laatste poging? 

Een stel zo simpel aan een etentje, hoe complex kan het zijn?